Beeld: Nuthawut / stock.adobe.com
Voor zorgaanbieders is het vooral moeilijk verpleegkundigen te vinden. Voor geen enkel beroep is de spanning op de arbeidsmarkt hoger, stelt uitvoeringsorganisatie UWV na onderzoek. Het gaat hier om gespecialiseerde verpleegkundigen en verpleegkundigen op mbo-niveau. Voor slechts vier andere beroepen is de arbeidsmarkt net zo krap: ingenieurs, electriciens, software-ontwikkelaars en dataspecialisten.
Na verpleegkundigen kunnen zorginstellingen laboranten en fysiotherapeuten het moeilijkst vinden. Daarna volgen respectievelijk verzorgden, medisch vakspecialisten, artsen, psychologen en apothekers-assistenten.
Veel vacatures
Vooral in de Randstad staan veel vacatures open, met name in de regio Amsterdam (1110) en Rijnmond (idem) en Utrecht. De situatie is naar verhouding het best in West-Betuwe, Oost-Brabant en Midden- en Oost-Drenthe. Toch stonden bijvoorbeeld in Drenthe in het tweede kwartaal nog 195 vacatures open.
Het UWV noemt de arbeidsmarkt voor zorgprofessionals “zeer krap”. Dat heeft volgens deze organisatie ook gevolgen: “Zorgvoorzieningen komen door aanhoudende tekorten van verpleegkundigen steeds meer onder druk te staan.”
Hogere lonen
Het UWV ziet dat veel werkgevers zich inspannen om mensen aan te trekken. Bijvoorbeeld met hogere lonen of door nieuwkomers meteen een vast dienstverband aan te bieden. “Nu het aantal werkzoekenden zo laag is, lijkt ook dat niet meer voldoende”, aldus het UWV.
Inzetten op behoud
De organisatie adviseert werkgevers om meer in te zetten op persoonlijke toegesneden werktijden, de functies aantrekkelijker maken en de mogelijkheden voor scholing te vergroten. Het UWV raadt bovendien aan om meer aandacht te besteden aan beperking van de uitstroom van personeel: “Behoud van bestaand personeel is belangrijker dan ooit.”
Verpleegkundigen zijn schaars en aantal vacatures enorm hoog! De werklast ( ervaren als: werkdruk ) is ontoelaatbaar hoog! Maar ook het verzuim is hoog en de uitstroom niet beperkt! De loon- en daarmee samenhangende pensioenkloof ( 9% ) moet gerepareerd worden voordat de indexering via OVA etc. wordt toegepast ( branche CAO’s ). Nog beter is, de concurrentie tussen de Zorgbranches te richten op betreffende doelgroep binnen de zorg en de aan te bieden functie-inhoud ipv op arbeidsvoorwaarden ( nationale ZorgCAO ipv Branche cao’s ). De CAO UMC ( FNU ) leent zich het best als spiegelCAO voor een nationaal akkoord. Start: net als voor medisch specialisten zouden enkele sector pagina’s tekst en specifieke loonschalen in de huidige Branche CAO’s opgenomen kunnen worden. Alternatief: volume zorgaanbod drastisch verlagen! Er is thans geen implementatieklimaat voor IZA beleid. First things first !
Helemaal eens met ‘Er is thans geen implementatieklimaat voor IZA beleid. First things first!’
Wat we vooral niet moeten blijven doen is het volgende: Geen doorlopende bijscholing op hoog niveau mogelijk maken; vooral ook blijven eisen dat er volkomen onzinnig geregistreerd wordt; vooral ook geen medezeggenschap verlenen met de daarbij behorende medebeslissingsbevoegdheid; en blijven roepen dat voor dit soort mensen een roepingensalaris ruim voldoende is. En doorgroei mogelijkheden vooral beperkt houden. Met andere woorden een beleid dat al decennia gevoerd wordt gewoon blijven voortzetten. Het kan nog steeds. Beroepsverenigingen en vakbonden van verpleegkundigen en verzorgenden zijn toch niet in staat om gezamenlijk alleszins redelijke eisen te formuleren en af te dwingen. Zij zijn wel degelijk mede verantwoordelijk voor de huidige situatie.
Van de @V&VN moet je het al helemaal niet hebben!
En vergeet niet dat de beleidsmakers weten dat mensen die werken in de zorg chantabel zijn. Want de zorg aan mensen staat op nummer 1 en de rest is bijzaak, belangrijke bijzaak, maar je bent er door te chanteren.